Η Παναγιά Καταφυγιώτισσα αναδεικνύει άλλη μια αντίθεση των ιδεαλιστών της πίστης με τους υλιστές της αλήθειας και της πραγματικότητας.
Το εκκλησάκι που φιλοτέχνησε αφιλοκερδώς ο Δημήτρης Μυταράς δίνει την αίσθηση της επαφής του Θεού καθώς στον όρμο Καταφυγή, κοντά στο Σούνιο, που είναι κτισμένο, μανιωδώς φυσούν οι άνεμοι και το δέρνουν ανηλεώς. Έτσι ο σπουδαίος ζωγράφος απέδωσε στην εικονογράφησή του τις μορφές των ανέμων με κίτρινο χρώμα να κυριαρχούν στους τοίχους του και η οροφή να είναι ντυμένη στο γαλάζιο. Όλη η εικονογράφηση μοιάζει να έχει κίνηση!
Όμως όλα αυτά είναι ψηλά γράμματα για τους ιδεαλιστές και τους μυθολόγους ιερείς που αντιτίθενται σε κάθε μορφή τέχνης και προοδευτικότητας, ενώ παράλληλα βρίσκονται εκτός πραγματικότητας, χαρακτηρίζοντας το αριστούργημα του Μυταρά… τερατούργημα, σφραγίζοντας το εκκλησάκι!
Αν η τέχνη είναι η τελευταία μορφή ελευθερίας, για τους οπισθοδρομικούς ιερείς η πραγματικότητα εκφράζεται μόνο με το μύθο, την ψευτιά και την δουλικότητα.
