Τις περισσότερες μέρες του ολοκαυτώματος της Δαδιάς, ολόκληρη η Ελλάδα πνίγεται στις καταιγίδες και τις βροχές, σπέρνοντας την απόγνωση με τις χαλαζοπτώσεις στους καλλιεργητές ολόκληρης της χώρας, και μόνο στη Θράκη, η ειρωνεία της τύχης, σκορπά με δυνατούς ανέμους τον πανικό, που κάθε μέρα αλλάζουν διεύθυνση, πότε με βόρειους και πότε με νότιους ανέμους, ώστε η φωτιά να ολοκληρώσει το καταστροφικό της έργο στο ομορφότερο δάσος της Ευρώπης!
Αν υπήρχε θεός, θα τον έβριζα, που δεν ακούει τις απεγνωσμένες παρακλήσεις των κατοίκων του Έβρου, που τόσο πολύ πιστεύουν στην Θεία Πρόνοια και τις θαυματουργικές Του επεμβάσεις! Άδικο! Πραγματικά: Έλεος! …γιατί ο Έβρος είναι και δική μου πατρίδα, αν και θα έπρεπε τις μέρες αυτές συναισθηματικά να νιώθουμε πως «όλοι είμαστε Εβρίτες»!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Η γνώμη του καθενός είναι αναφαίρετο δικαίωμα