Παρασκευή 8 Μαρτίου 2019

57. Με την ευκαιρία της γιορτής της γυναίκας

Κάνε κλικ στην εικόνα για μεγέθυνση

Το χρονικό του θανάτου της Βασίλισσας Ευδοξιανής, γυναίκας του Αρκάδιου, μητέρας του Θεοδόσιου του Μικρού και της φοβερής Πουλχερίας, που τιμήθηκε με την ανέγερση ενός χριστιανικού ναού, από τον Άγιο Πορφύριο, πάνω στα ερείπια του Μαρνείου, και ο φριχτός θάνατός της από κολπική αιμορραγία όταν ο άνδρας της Αρκάδιος, αν και έγκυο, την φυλάκισε επειδή συνήργησε στην εξορία του Ιωάννη Χρυσόστομου.
Τελικά η Ευδοξιανή τιμημένη είναι ή καταραμένη;
και ο Πορφύριος άγιος είναι ή Αρχιβάνδαλος;

Λίγα λόγια για τον Αρχιβάνδαλο: Ο Άγιος Πορφύριος (348-420) επίσκοπος Γάζας ο επονομαζόμενος και «Σταυροφύλακας», σύμφωνα με τον Συναξαριστή, επιτέλεσε πολλά θαύματα και οδήγησε πολλούς «ειδωλολάτρες» και αιρετικούς στην αληθινή θεογνωσία!
Σύμφωνα όμως με την ιστορία και το έργο του, μέσα σε δώδεκα μέρες με τη βοήθεια του στρατού, κατάφερε να καταστρέψει και τους οκτώ ναούς της επισκοπικής του έδρας και μεταξύ αυτών και το Μαρνείο, το ναό του Μάρνα Δία, που είχε κτιστεί από τον αυτοκράτορα Αδριανό πριν από τρεις αιώνες περίπου, δηλαδή το 129.
Ο φανατισμός του ενάντια στην αρχαία θρησκεία και το μίσος του για τα ιερά της Αρχαίας Ελλάδας, τον έκαναν το πλέον μισητό πλάσμα της περιοχής, αφού ο αφιλότιμος, έξω από τους αρχαίους ναούς, έκαιγε για θυμίαμα κοπριά αγελάδας!
Όταν ο Πορφύριος κατάφερε να κάνει πράξη το όνειρο της ζωής του, κατεδαφίζοντας το Μαρνείο, στη θέση του έκτισε μία χριστιανική εκκλησία την «Ευδοξιανή», τιμώντας το όνομα της Βασίλισσας για να κολακεύσει τον Αυτοκράτορα. Για την πλακόστρωση του δρόμου που οδηγούσε εκεί και της πλατείας μπροστά στην εκκλησία χρησιμοποίησε τα μάρμαρα του άδυτου του Μαρνείου «για να τα πατούν», όπως έλεγε ο αφιλότιμος, «όχι μόνον άνθρωποι, αλλά και οι γυναίκες, γουρούνια και άλλα ζώα».
Ένα κομμάτι του πτώματός του βρίσκεται ακόμα, για τους πτωματολάγνους πιστούς του, στην μονή Κύκκου της Κύπρου.

Και δυο λόγια για την τιμούσα, την βασίλισσα Ευδοξιανή: Ήταν δε έγκυος όταν την έκλεισε στην απομόνωση ο χριστιανός άνδρας της αυτοκράτορας Αρκάδιος και όταν ήρθε η ώρα να γεννήσει, το βρέφος δεν έβγαινε, γιατί τρεις μέρες ήταν πεθαμένο στη κοιλιά της Ευδοξιανής με αποτέλεσμα να σαπίσει και να βρομίσει όχι μόνο το παιδί, αλλά και η κοιλιά της μάνας που αιμορραγούσε και σφάδαζε, μόνη και απομονωμένη η κακομοίρα, στους πόνους της μέχρι να πεθάνει.
Μετά την εξορία του Αγίου Χρυσοστόμου, που έζησε ακόμα τρεις μήνες, λοιδορώντας τους Έλληνες, ενώ ο τάφος της Ευδοξιανής εσείετο για τριάντα τρία ολόκληρα χρόνια, μέχρι να επαναφέρουν το πτώμα του Άγιου Χρυσοστόμου στην Βασιλεύουσα!
Τέτοια θαυμαστά γεγονότα συνδέονται με τους χριστιανούς ιεράρχες και τη γυναίκα που σήμερα γιορτάζουμε. Άξιους δασκάλους είχαν και οι ισλαμιστές, γι αυτό και έχουν μέχρι σήμερα και αυτοί, τόση «αγάπη» στη γυναίκα!

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Η γνώμη του καθενός είναι αναφαίρετο δικαίωμα