Ο χριστιανός, αναζητώντας το εισιτήριο για τον Παράδεισο, ούτε
τα βασικά δεν έμαθε ποτέ!
Η προσπάθεια εισόδου στον Παράδεισο, από τους πιστούς, με
καλές πράξεις υπονομεύει την λυτρωτική πράξη των παθών του θεού, που υποτίθεται
μαρτύρησε πάνω στο σταυρό! Διαφορετικά, γιατί να σταυρωθεί…
Να το κάνω πιο λιανά θέτοντας το προφανές ερώτημα.
Οι πιστοί έχουν την ικανότητα να αντιληφθούν το λυτρωτικό
έργο του θεού όταν καθίσταται ανώφελη κάθε προσπάθεια λύτρωσης με καλές πράξεις
χωρίς την διαδικασία των παθών Του; Και ακόμα πιο λιανά: Η Θεία Χάρις δίνεται
από το θεό ή επιτυγχάνεται μόνο με καλές πράξεις; Μήπως δεν το καταλάβατε
ακόμα; Ο άνθρωπος έχει ελευθερία βούλησης ή εξαρτάται από τη θέληση του θεού;
Και αλλιώς: η ανθρωπότητα είναι στιγματισμένη από την αμαρτία λόγω προπατορικού
αμαρτήματος ή ο άνθρωπος γεννιέται αγνός και ανώφελη ήταν η θυσία του Χριστού; Προβληματισμοί
που δίχαζαν τον Αυγουστίνο με τους Πελαγιανιστές από τον 4ο και 5ο
αιώνα και δεν λύθηκαν ούτε με την κίνηση των Γιανσενιστών τον 17ο
και 18ο αιώνα!
